12. Marijonų spaustuvė ir biblioteka (dabar Piligrimų namai „Domus Beati“)_I (2)

12. Marijonų vienuolynas_vienuolyno archyvas

12. Palaimintojo Jurgio Matulaičio muziejus

12. Palaimintojo Jurgio Matulaičio muziejus2

12. Palaimintojo Jurgio Matulaičio muziejus3

12. Palaimintojo Jurgio Matulaičio muziejus4

12. Marijonų spaustuvė ir biblioteka (dabar Piligrimų namai „Domus Beati“)_I (1)

12. marijonu vienuolynas_I. šalasevicius

$DCIM\106GOPRO$ 12. Andrius Burba_Poezijos parkas_Paminklas V. Kernagiui

12. Andrius Burba_Poezijos parkas_Paminklas V. Kernagiui

12. Marijampolės Šv. Arkangelo Mykolo mažoji bazilika

12. Marijampolės Šv. Arkangelo Mykolo mažoji bazilika_I.Šalaševičius

Park Poezji ze zdobiącymi go licznymi fontannami, rzeczką Javonis, rzeźbą V. Kernagisa oraz innymi wartymi uwagi obiektami znajduje się niedaleko obiektów dziedzictwa kulturowego – kościoła pw. św. Michała Archanioła oraz zespołu klasztornego. W 1977 roku zatwierdzono plan zagospodarowania przestrzennego, w którym przewidziano uporządkowanie terenu pomiędzy rzeką Szeszupą a dzisiejszym placem im. J. Basanavičiusa. Prace nad założeniem parku rozpoczęto w 1984 roku. Wyburzono obiekty przemysłowe i budynki mieszkalne, wycięto ogród klasztoru księży marianów, oczyszczono rzeczkę Javonis. Urządzono fontanny, postawiono mosty ozdobne oraz ławki. W parku stanęła rzeźba „Szeszupa” autorstwa Juliusa Narušisa. W 1986 roku w nowo powstałym parku miało miejsce wydarzenie na skalę krajową – „Wiosna Poezji”, dzięki któremu park zyskał nazwę „Parku Poezji”.

Park zrekonstruowano w 2012 roku. Woda stała się głównym akcentem parku, urządzono kilka miejsc na kameralne wydarzenia oraz amfiteatr. Park zdobi jeszcze jedna rzeźba, której autorem jest Julius Narušis, upamiętniająca piosenkę piosenkarza Vytautasa Kernagisa „Gdy dojrzewają wiśnie na Suwalszczyźnie”. Za rzeźbą, na ścianie w tunelu dla pieszych namalowano twarze mieszkańców miasta.

Adres: ul. Vilkaviškis, Mariampol.

Nazwa Mariampola pochodzi od zakonu księży marianów – miasto marianów, Marii. Pierwsi zakonnicy przybyli do miasta w 1750 roku. Od razu po przybyciu założyli szkołę podstawową, wspierali księży z okolicy w prowadzeniu misji i rekolekcji. Po powstaniu styczniowym za przyczyną władz carskich zakon był skazany na unicestwienie. W trakcie likwidacji zakonów marianom pozostawiono tylko jeden klasztor – w Mariampolu i to tylko do śmierci ostatniego zakonnika. W 1909 roku ksiądz Jurgis Mutulaitis (Matulewicz) w Warszawie w tajemnicy złożył śluby mariańskie w obecności ostatniego zakonnika Wincentego Sękowskiego. W ten sposób dokonało się odrodzenie zakonu księży marianów.

Podczas II wojny światowej w klasztorze w Mariampolu przed gestapo ukrywał się biskup Romuald Jałbrzykowski. Dzisiaj zakonnicy nie tylko służą Bogu i kościołowi, ale również dbają o zachowanie dziedzictwa zakonu i upowszechnianie go wśród licznych pielgrzymów z Litwy i z zagranicy. Otwarto muzeum błogosławionego J. Matulewicza, działa dom pielgrzymów „Domus Beati”.

Adres: ul. J. Bendoriaus 1, Mariampol.